azòt

Un article de Wikiccionari.
L’azòt (1) dins lo Tablèu periodic dels elements.

Occitan

Etimologia

Del grèc ancian ἄζωτος, ázôtos « impròpri a la vida » al biais del francés azote fabregat pel quimista Antoine Lavoisier que, al contrari de l’oxigèn, manten pas la vida dels animals.

Prononciacion

lengadocian, gascon /aˈzɔt/
escotar « azòt »

Sillabas

a|zòt

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, provençau
Singular Plural
azòt azòts
[aˈzɔt] [aˈzɔts]

azòt (lengadocian), (provençau); masculin

  1. (elements) Element quimic de numèro atomic 7 e de simbòl N (venent de nitrogèn, autre nom de l’azòt). Es un non metal, en l'especia un pnictogèn.
  2. (quimia, per usatge) Gas constituit de diazòt (N2), incolòr e present a un taus de 78,11 % dins l’aire ambient.
  3. (agricultura) Compausat azotat utilizat coma engrais.

Variantas dialectalas

Sinonims

Derivats

Traduccions