contestar

Occitan

Etimologia

Del latin contestari « prene per testimòni »

Prononciacion

lengadocian, gascon /kontesˈta/, /kontesˈta/

França (Bearn) : escotar « contestar »

procençau /kõⁿtesˈta/, /kõⁿtesˈta/

Sillabas

con|tes|tar

Vèrb

contestar

1. Metre en discussion çò que qualqu’un revendica.
   • contestar una succession, una tèrra.
2. (per extension) Negar quicòm coma essent real o just.

Parents

• contestatari
• contestable
• contèst
• contèsta
• contestacion

Traduccions

alemand: streiten (de), bestreiten (de), abstreiten (de), anfechten (de) anglés: contest (en), challenge (en), impugn (en), question (en), dispute (en), protest (en) basc: catalan: impugnar (ca), objectar (ca)

espanhòl: discutir (es), objetar (es), contradecir (es) francés: contester (fr) italian: contestare (it), disputare (it) portugués: contestar (pt), disputar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin contestari.

Prononciacion

[kuntəs'ta] (oriental), [kontes'taɾ] (valencian)

Espanha (Barcelona) : escotar « contestar »

Sillabas

con|tes|tar

Vèrb

contestar

Traduccions

• respondre ^(oc)