costuma

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

D'un latin vulgar derivat del classic cōnsuētūdinem, acusatiu de cōnsuētūdō.

Prononciacion

/kusˈtymo/
França (Bearn) : escotar « costuma »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
costuma costumas
[kusˈtymo] [kusˈtymos]

costuma femenin

  1. Biais de faire establit per un long usatge.

Derivats

Sinonims

Locucion adverbiala


Traduccions

Forma de vèrb

costuma

  1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de costumar.
  2. Sefonda persona del singular de l'imperariu afirmatiu costumar.