doana
Occitan
Etimologia
Manlèu del latin medieval de Sicília doana, dovana e que dona l’italian modèrne dogana, manlèu de l'arabi vulgar *duwān, alteracion de l’arabi dīwān, manlèu del persan دیوان, dīwān (« doana », « divan »).
Prononciacion
/'dwa.nɔ/
doa | na (2)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| doana | doanas |
| ['dwa.nɔ] | ['dwa.nɔs] |
doana
- Administracion encargada de percebre a la frontièra los drechs impausats sus la dintrada e la sortida de las merças e de velhar que las importacions o las exportacions enebidas demoren encaladas.
- La doana dels Estats Units es reputada èsser sevèra.
- Lo luòc, l’edifici ont una doana es establida.
- Passar la doana.
- Drechs de doana.
- lo revengut de las doanas es un de las ressorças de l'Estat