endevinar

Occitan

Etimologia

Del latin dīvīnāre.

Prononciacion

/endeβiˈna/, /endeβiˈna/

Sillabas

en | de | vi | nar

Vèrb

endevinar

1. Preveire o descobrir una causa desconeguda o abans que se produga.

Sinonims

• devinar

Derivats

• endevinaire
• endevinador

Parents

• devinacion
• devinarèl
• devinatòri
• endevina
• endevinacion

Traduccions

alemand: raten (de) anglés: to guess (en) catalan: endevinar (ca) espanhòl: adivinar (es)

francés: deviner (fr) italian: indovinare (it) sicilian: addivinari (scn), addiminari (scn)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	endevinar
Gerondiu	endevinant
Participi passat
	singular			plural
masculin	endevinat			endevinats
femenin	endevinada			endevinadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	endevini endevine	endevinas	endevina	endevinam	endevinatz	endevinan
Imperfach	endevinavi	endevinavas	endevinava	endevinàvem	endevinàvetz	endevinavan
Preterit	endevinèri	endevinères	endevinèt	endevinèrem	endevinèretz	endevinèron
Futur	endevinarai	endevinaràs	endevinarà	endevinarem	endevinaretz	endevinaràn
Condicional	endevinariái	endevinariás	endevinariá	endevinariam	endevinariatz	endevinarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	endevine	endevines	endevine	endevinem	endevinetz	endevinen
Imperfach	endevinèssi	endevinèsses	endevinès endevinèsse	endevinèssem	endevinèssetz	endevinèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	endevina !	—	endevinem !	endevinatz !	—
Negatiu	—	endevines pas !	—	endevinem pas !	endevinetz pas !	—
Nòtas

Gascon

Infinitiu	endevinar
Gerondiu	endevinant
Participi passat
	singular			plural
masculin	endevinat			endevinats
femenin	endevinada			endevinadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	eth era	nosautes nosautas	vosautes vosautas	eths eras
Present	endevini	endevinas	endevina	endevinam	endevinatz	endevinan
Imperfach	endevinavi	endevinavas	endevinava	endevinàvam	endevinàvatz	endevinavan
Preterit	endevinèi	endevinès	endevinè	endevinèm	endevinètz	endevinèn
Futur	endevinarèi	endevinaràs	endevinarà	endevinaram	endevinaratz	endevinaràn
Condicional	endevinarí	endevinarés	endevinaré	endevinarem	endevinaretz	endevinarén
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	eth era	nosautes nosautas	vosautes vosautas	eths eras
Present	endevini	endevines	endevine	endevinem	endevinetz	endevinen
Imperfach	endevinèssi	endevinèsses	endevinèsse	endevinèssem	endevinèssetz	endevinèssen
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	eth era	nosautes nosautas	vosautes vosautas	eths eras
Afirmatiu	—	endevina !	—	endevinem !	endevinatz !	—
Negatiu	—	ne endevines pas !	—	ne endevinem pas !	ne endevinetz pas !	—