excusa
Occitan
Etimologia
- De excusar
Prononciacion
/esˈkyzo̞/ França (Bearn) : escotar « excusa »
Sillabas
ex|cu|sa
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| excusa | excusas |
| [esˈkyzo̞] | [esˈkyzo̞s] |
excusa femenin
- Rason qu'òm allèga per explicar o amenir una manca.
- Sa jovença li vendra coma excusa.
- Dispensa d’una obligacion.
- Tèrme de civilitat utilizat per engatjar a l’indulgéncia per un pecadilh.
- Far d'excusas a qualqu’un.
- (jòc de cartas) Carta du jòc de taròt, una de las tres cartas espacialas dels atots.
Variantas dialectalas
- excús (gascon)
Sinonims
- desencusa
- desculpa / desenculpa
- escampa (1)
- engambi (1) (provençau)
Relacionats
| Jòc francés Taròt |
  |
  |
  |
  |
 |
 
|
|---|---|---|---|---|---|---|
| lengadocian | Rei | Reina Dama |
Cavalièr | Vailet | Excusa | Joquèr |
| gascon | Rei | Reina Dama |
Cavalièr Cavalèr |
Vailet | Excusa | Joquèr |
| provençau | Rèi | Rèina Dama |
Cavalier | Vailet Varlet |
Excusa | Joquèr Jòker |
Traduccions
| Rason qu'òm allèga ... | |
|---|---|
| |
| Tèrme de civilitat | |
|---|---|
| |
Forma de vèrb
excusa
- Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de excusar
- Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de excusar
Catalan
Etimologia
- De excusar
Prononciacion
Espanha (Valéncia) : escotar « excusa »
Prononciacion
oriental /əksˈkuzə/, occidental /eksˈkuza/
Sillabas
ex|cu|sa
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| excusa | excuses |
Forma de vèrb
excusa
- Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de excusar
- Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de excusar
Espanhòl
Etimologia
- De excusar
Prononciacion
/eksˈkusa/
Sillabas
ex|cu|sa
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| excusa | excusas |
Forma de vèrb
excusa