jurar

Occitan

Etimologia

Del latin iūrare.

Prononciacion

[(d)ʒy'ra]

França (Bearn) : escotar « jurar »

Sillabas

ju | rar (2)

Vèrb

jurar

1. Afirmar, prometre d'èsser onèst dins los actes o las paraulas.
2. Blasfemar.

Derivats

• jurada
• jurador
• juraire
• jurament

Traduccions

alemand: schwören (de) anglés: to swear (en) basc: breton: bulgar: catalan: jurar (ca) chèc: přísahat (cs) danés: espanhòl: jurar (es) esperanto: ĵuri (eo) finlandés: francés: jurer (fr)

indonesian: gaelic irlandés: italian: giurare (it) lituanian: neerlandés: zweren (nl) norvegian: ongrés: esküszik (hu) polonés: przysięgać (pl) portugués: romanés: a jura (ro) sicilian: giurari (scn) suedés: ucraïnian:

Catalan

Etimologia

Del latin iūrare.

Prononciacion

[ʒu'ɾa] (oriental e nòrd-occidental), [ʤu'ɾaɾ] (valencian)

Espanha (Barcelona) : escotar « jurar »

Sillabas

ju | rar (2)

Vèrb

jurar

Traduccions

• jurar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin iūrare.

Prononciacion

[xu'rar]

Veneçuèla : escotar « jurar »

Sillabas

ju | rar (2)

Vèrb

jurar

Traduccions

• jurar ^(oc)