jurat

Occitan

Etimologia

Del latin juratus (lo qu'a prestat jurament).

Prononciacion

[(d)ʒy'rat]

França (Bearn) : escotar « jurat »

Sillabas

ju | rat (2)

Nom comun

jurat masculin

1. Persona qu'a prestat un jurament.
2. A l'Edat mejana, dins d'unas vilas, sòci d'un conselh municipal.

Traduccions

alemand: anglés: juror (en) catalan: jurat (ca) espanhòl: francés: juré (fr) italian: