marin

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin marinus, de mare (« mar »).

Prononciacion

/maˈri/, provençau /maˈʀi/

Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin marin marins
[maˈri] [maˈris]
Femenin marina marinas
[maˈrino̞] [maˈrino̞s]

marin

  1. Qu'aperten a la mar.
    • Los dieus marins: los dieus de la mar.
  2. Qu'es especialament destinat a la marina.

Derivats

Traduccions

Nom comun 1

Declinason
Singular Plural
marin marins
[maˈɾi] [maˈɾis]

marin masculin equivalent femenin marina

  1. Aquel qu'es abil dins l’art de la navigacion sus la granda mar.
  2. Aquel que servís a bòrd d’un bastiment de l’Estat o de la marina de comèrci.

Traduccions

Nom comun 2

Declinason
Singular Plural
marin marins
[maˈri] [maˈris]

marin masculin

  1. Vent tebés, acompanhat de pluèja, bufant de la mar Mediterranèa sus las còstas occitanas.

Sinonims

Francés

Etimologia

Del latin marinus, de mare (« mar »).

Prononciacion

/maʁɛ̃/
França (Sant Llorenç de Cerdans) : escotar « marin »

Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin marin marins
[maʁɛ̃] [maʁɛ̃]
Femenin marine marines
[maʁin] [maʁin]

marin

  1. marin (oc)

Nom comun 1

marin masculin o femenin

  1. marin (oc) / marina (oc)

Nom comun 2

marin masculin

  1. marin (oc)