plegar

Occitan

Etimologia

Del latin plicare.

Prononciacion

/pleˈɣa/, /pleˈɣa/

França (Bearn) : escotar « plegar »

Sillabas

ple | gar (2)

Vèrb

plegar

1. Far de plecs amb quicòm.
2. Corbar, clinar.
3. (figurat) Assujettir, fair cedir, acostumar.
4. (familièr) Acabat amb quicòm.

Parents

• plec

Sinonims

• fiblar
• tòrcer

figurat

• cedir

Derivats

• plegable
• plegadís
• plegadoira
• plegador
• plegaire
• plegament
• plegatge

Variantas dialectalas

• plejar (lemosin)

Locucions

• plegar de

Traduccions

alemand: falten (de), biegen (de) anglés: fold (en) basc: plegar (eu) catalan: plegar (ca), doblegar (ca)

espanhòl: plegar (es), doblar (es) francés: plier (fr) italian: piegare (it) portugués: dobrar (pt)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	plegar
Gerondiu	plegant
Participi passat
	singular			plural
masculin	plegat			plegats
femenin	plegada			plegadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	plegui plegue	plegas	plega	plegam	plegatz	plegan
Imperfach	plegavi	plegavas	plegava	plegàvem	plegàvetz	plegavan
Preterit	pleguèri	pleguères	pleguèt	pleguèrem	pleguèretz	pleguèron
Futur	plegarai	plegaràs	plegarà	plegarem	plegaretz	plegaràn
Condicional	plegariái	plegariás	plegariá	plegariam	plegariatz	plegarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	plegue	plegues	plegue	pleguem	pleguetz	pleguen
Imperfach	pleguèssi	pleguèsses	pleguès pleguèsse	pleguèssem	pleguèssetz	pleguèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	plega !	—	pleguem !	plegatz !	—
Negatiu	—	plegues pas !	—	pleguem pas !	pleguetz pas !	—
Nòtas