poirir

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin putrēre.

Prononciacion

/pujˈɾi/

França (Bearn) : escotar « poirir »

Vèrb

poirir

  1. Per quicòm, lo fach de se decompausar e corrompre, en particular jos l'accion de bacterias.

Derivats

Variantas dialectalas

Sinonims

  • sotar (poiri per la raiç [un legume]) (naut-lemosin)

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu poirir
Gerondiu poirissent
Participi passat
singular plural
masculin poirit poirits
femenin poirida poiridas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present poirissi poirisses poirís poirissèm poirissètz poirisson
Imperfach poirissiái poirissiás poirissiá poirissiam poirissiatz poirissián
Preterit poiriguèri poiriguères poiriguèt poiriguèrem poiriguèretz poiriguèron
Futur poirirai poiriràs poirirà poirirem poiriretz poiriràn
Condicional poiririái poiririás poiririá poiririam poiririatz poiririán
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present poirisca poiriscas poirisca poiriscam poiriscatz poiriscan
Imperfach poiriguèsse poiriguèsses poiriguèsse poiriguèssem poiriguèssetz poiriguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu poirís ! poiriscam ! poirissetz !
Negatiu poiriscas pas ! poiriscam pas ! poiriscatz pas !