segador

Occitan

Etimologia

De segar amb lo sufix -ador.

Prononciacion

/seɣaˈðu/, /seɣaˈðu/

França (Bearn) : escotar « segador »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	segador	segadors
	[seɣaˈðu]	[seɣaˈðus]
Femenin	segairitz	segairises
	[seɣajˈɾits]	[seɣajˈɾizes]

segador masculin ^[1]

1. Persona que sega.

Variantas dialectalas

• segaire (lengadocian), (gascon)
• meissonaire (lengadocian)
• meissonièr (lengadocian)
• estivaire (gascon)
• estivador (gascon)
• medeire (lemosin)
• sejaire (bas lemosin)
• mestivaire (lemosin perigordin)

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	segador	segadors
	[seɣaˈðu]	[seɣaˈðus]
Femenin	segadoira	segadoiras
	[seɣaˈðujɾo]	[seɣaˈðujɾos]

segador masculin (lengadocian) ^[2]

1. Bon per èsser segat.

Variantas dialectalas

• segader (gascon)

Traduccions

catalan: segador (ca)

francés: moissonnable (fr), fauchable (fr)

Referéncias

^[1] Lo gascon fa lo femenin en segadora.

^[2] L'adjectiu al femenin fa tamben segadora.

Catalan

Etimologia

De segar amb lo sufix -ador.

Prononciacion

/səɣəˈðo/, /səɣəˈðo/ (oriental), /seɣaˈðoɾ/, /seɣaˈðoɾ/ (valencian)

Nom comun

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	segador	segadors
	[səɣəˈðo]	[səɣəˈðos]
Femenin	segadora	segadores
	[səɣəˈðoɾə]	[səɣəˈðoɾəs]

segador masculin

1. Segaire.

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	segador	segadors
	[səɣəˈðo]	[səɣəˈðos]
Femenin	segadora	segadores
	[səɣəˈðoɾə]	[səɣəˈðoɾəs]

segador masculin

1. Que sega.
2. Bon per èsser segat.