contunhar

Occitan

Etimologia

Del latin continŭāre.

Prononciacion

/kuntyˈɲa/, /kuntyˈɲa/

França (Bearn) : escotar « contunhar »

Vèrb

contunhar

1. Seguir çò qu'es estat començat.

Traduccions

alemand: fortfahren (de) anglés: to continue (en), to go on (en) catalan: continuar (ca) espanhòl: continuar (es), seguir (es)

esperanto: pluigi (eo) francés: continuer (fr) italian: continuare (it) romanés: a continua (ro)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	contunhar
Gerondiu	contunhant
Participi passat
	singular			plural
masculin	contunhat			contunhats
femenin	contunhada			contunhadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	contunhi contunhe	contunhas	contunha	contunham	contunhatz	contunhan
Imperfach	contunhavi	contunhavas	contunhava	contunhàvem	contunhàvetz	contunhavan
Preterit	contunhèri	contunhères	contunhèt	contunhèrem	contunhèretz	contunhèron
Futur	contunharai	contunharàs	contunharà	contunharem	contunharetz	contunharàn
Condicional	contunhariái	contunhariás	contunhariá	contunhariam	contunhariatz	contunharián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	contunhe	contunhes	contunhe	contunhem	contunhetz	contunhen
Imperfach	contunhèssi	contunhèsses	contunhès contunhèsse	contunhèssem	contunhèssetz	contunhèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	contunha !	—	contunhem !	contunhatz !	—
Negatiu	—	contunhes pas !	—	contunhem pas !	contunhetz pas !	—
Nòtas