advenir

Occitan

Etimologia

latin advenire

Prononciacion

lengadocian, gascon /aðβeˈni/, /aðβeˈni/

provençau /adveˈni/, /adveˈni/

Vèrb

advenir

1. Arribar; escàser ; se produire, se passar.

Sinonims

• avenir

Parents

• avenidor

Derivats

• adveniment / aveniment

Traduccions

alemand: geschehen (de) anglés: happen (en) basc: catalan: esdevenir (ca), advenir (ca)

espanhòl: advenir (es), suceder (es), ocurrir (es) francés: advenir (fr) italian: avvenire (it) portugués: acontecer (pt), ocorrer (pt), advir (pt)

Catalan

Etimologia

latin advenire

Prononciacion

Oriental: central / ədbəˈni/, / ədbəˈni/, balear /əbvəˈni/, /əbvəˈni/

Occidental: nord-occidental /adbeˈni/, /adbeˈni/; valencian /adveˈniɾ/, /adveˈniɾ/, /adbeˈni/, /adbeˈni/

Vèrb

advenir

1. advenir ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

latin advenire

Prononciacion

/að̞β̞eˈniɾ/, /að̞β̞eˈniɾ/

Vèrb

advenir

1. advenir ^(oc)

Francés

Etimologia

latin advenire

Prononciacion

/advəniʁ/, /advəniʁ/

Vèrb

advenir

1. advenir ^(oc)