alenador
Occitan
Etimologia
- De alenar.
Prononciacion
/alenaˈðu/ , provençau /alenaˈdu/
Sillabas
a|le|na|da
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
alenador | alenadors |
[alenaˈðu] | [alenaˈðus] |
alenador
- Obertura practicada dins la partida inferiora d’un edifici, per donar d’aire a una cava, un celièr, etc.
- Espiralh d'una barrica.
- Nasisca d'un cetacèu.
Traduccions
|