aplatir

Occitan

Etimologia

De plat amb lo prefix a- e lo sufix -ir

Prononciacion

/aplaˈti/, /aplaˈti/

Sillabas

a|pla|tir

Vèrb

aplatir

Yoann Huget qu'aplatís (01/11/2012)

1. Far venir plat.
2. Far tombar a plat, de tot son long
3. (Rugbi) Marcar un ensag.

s'aplatir

1. venir plat.
2. tombar a plat ; tombar de tot son longor.

Variantas dialectalas

• aplatar

Derivats

• aplatiment

Sinonims

• aplanar
• esplatussar (lengadocian)
• esplatissar (gascon)

Traduccions

alemand: abflachen (de) anglés: flatten (en), squash (en) basc: catalan: aplanar (ca), aixafar (ca), aplatar (ca)

espanhòl: aplastar (es) francés: aplatir (fr) italian: appiattire (it) portugués: aplanar (pt), aplainar (pt), achatar (pt)

Francés

Etimologia

De plat amb lo prefix a- e lo sufix -ir

Prononciacion

/aplatiʁ/, /aplatiʁ/

escotar « aplatir »

Sillabas

a|pla|tir

Vèrb

aplatir

1. aplatir ^(oc)