apradar

Occitan

Etimologia

Creat a partir de prat.

Prononciacion

/apraˈða/, /apraˈða/

Sillabas

a | pra | dar (3)

Vèrb

apradar (gascon)

1. Amiar dins un prat.

Sinonims

• apraderar

Variantas dialectalas

• apradir

Traduccions

catalan: apradar (ca)

italian: appratire (it)

Conjugason

Gascon

Infinitiu	apradar
Gerondiu	apradant
Participi passat
	singular			plural
masculin	apradat			apradats
femenin	apradada			apradadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	eth era	nosautes nosautas	vosautes vosautas	eths eras
Present	apradi	apradas	aprada	apradam	apradatz	apradan
Imperfach	apradavi	apradavas	apradava	apradàvam	apradàvatz	apradavan
Preterit	apradèi	apradès	apradè	apradèm	apradètz	apradèn
Futur	apradarèi	apradaràs	apradarà	apradaram	apradaratz	apradaràn
Condicional	apradarí	apradarés	apradaré	apradarem	apradaretz	apradarén
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	eth era	nosautes nosautas	vosautes vosautas	eths eras
Present	apradi	aprades	aprade	apradem	apradetz	apraden
Imperfach	apradèssi	apradèsses	apradèsse	apradèssem	apradèssetz	apradèssen
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	eth era	nosautes nosautas	vosautes vosautas	eths eras
Afirmatiu	—	aprada !	—	apradem !	apradatz !	—
Negatiu	—	ne aprades pas !	—	ne apradem pas !	ne apradetz pas !	—

Occitan ancian

Etimologia

Creat a partir de prat.

Vèrb

apradar

1. Transformar en prat.

   E tug li home del dig castel puesca apradar et far pratz en lor ribas aquels que las y an ny aver las y devo et tener en defes de meg mars entro a la XVe de la S. Johan,, dins Costumas de Combariu, 1265).