avançar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del bas italian latin *abantiare deribat de abante (« avant »)

Prononciacion

/aβan'sa/

Sillabas

a | van | çar (4)

Vèrb

avançar

  1. Pujar cap abant; portar cap abant.
  2. Aprochar un objècte de qualqu’un o de quicòm.
  3. Portar a un moment precedent dins lo temps.
  4. Far aviar quicòm.
  5. Pagar per avança, pagar abant lo tèrme.
  6. Pagar una soma pel compte de qualqu’un, provesir loes còsts d'una entrepresa.
  7. (Figurat) Pausar en abant ; prepausar quicòm coma verai.

Parents

Antonims

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu avançar
Gerondiu avançant
Participi passat
singular plural
masculin avançat avançats
femenin avançada avançadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present avanci
avance[N 1]
avanças avança avançam avançatz avançan
Imperfach avançavi avançavas avançava avançàvem avançàvetz avançavan
Preterit avancèri avancères avancèt avancèrem avancèretz avancèron
Futur avançarai avançaràs avançarà avançarem avançaretz avançaràn
Condicional avançariái avançariás avançariá avançariam avançariatz avançarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present avance avances avance avancem avancetz avancen
Imperfach avancèssi avancèsses avancès
avancèsse
avancèssem avancèssetz avancèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu avança ! avancem ! avançatz !
Negatiu avances pas ! avancem pas ! avancetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)