badaire

Occitan

Etimologia

Del vèrb badar.

Prononciacion

[ba'δajre]

França (Bearn) : escotar « badaire »

Sillabas

ba | dai | re (3)

Nom comun

badaire masculin (femenin: badaira)

1. Persona que bada.

   Cresètz donc que m'amuse, al mièg, al mièg d'aquel bocan.

   D'èstre coma un badaire aquí sol, al mitan? (Emili Barta, Los profitaires).

2. Bot Antirrhinum majus: boca de conilh

Variantas dialectalas

• badau provençal

Sinonims

• badaluc

Traduccions

alemand: anglés: onlooker (en) basc: breton: bulgar: catalan: badaire (ca) chèc: danés: espanhòl: mirón (es), curioso (es) esperanto: estonian: finlandés: francés: badaud (fr) [1]

italian: bighellone (it) leton: lituanian: ongrés: polonés: portugués: romanés: sicilian: ciddianti (scn), furrialoru (scn) suedés: turc: ucraïnian: