capboquet

Occitan

Etimologia

De cap e boquet (boc)

Prononciacion

/kabbuˈket/, /kabbuˈket/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
capboquet	capboquets
[kabbuˈket]	[kapbuˈkets]

capboquet masculin

1. (arquitectura) (Architecture) Pèça de fusta de talha descreissenta situada sota un canal de teulat e que mena lo penjal d’escolament.

Parents

• boquet

Traduccions

alemand: Aufschiebling (de) anglés: sprocket (en) basc: catalan:

espanhòl: francés: coyau (fr) italian: passafuori (it) portugués: