condescendre

Occitan

Etimologia

Del latin condescendere « se metre al nivèl de qualqu’un »

Prononciacion

legadocian, gascon [kunðeˈsenðɾe], /kunðeˈsenðɾe/

provençau [kũⁿdeˈsẽⁿdʀe], /kũⁿdeˈsẽⁿdʀe/

Sillabas

con|des|cen|dre

Vèrb

condescendre

1. Se rendre, cedir amb complasença als sentiments, a la volontat de qualqu’un.
2. Consentir a quicòm, per interés, complaséncia, bontat, benvolença o flaquesa, en renonciant a sa superioritat o a sa dignitat; s'abaissar a...

Parents

• condescendéncia
• condescendent

Traduccions

alemand: sich herablassen (de) anglés: acquiesce (en), comply (en), agree (en) basc: catalan: condescendir (ca)

espanhòl: condescender (es) francés: condescendre (fr) italian: condiscendere (it) portugués: condescender (pt)

Francés

Prononciacion

França (Somain) : escotar « condescendre »

Etimologia

Del latin condescendere « se metre al nivèl de qualqu’un »

Prononciacion

[kɔ̃desɑ̃dʁ], /kɔ̃desɑ̃dʁ/

Sillabas

con|des|cen|dre

Vèrb

condescendre

1. condescendre ^(oc)