convénguer

Occitan

Etimologia

Del latin convenire.

Prononciacion

/kumˈbeŋge/, /kumˈbeŋge/

Vèrb

convénguer (gascon)

1. Trobar un acòrdi entre doas o maitas parts.
2. Èsser ben per qualqu'un.
3. Admetre qu'una autra part a rason.

Mots aparentats

• convencion
• convenable
• convenablament
• convenent

Variantas dialectalas

• convenir
• conviéner (gascon)

Traduccions

alemand: (1), vereinbaren (de) (1), passen (de) (2) anglés: to agree (en) (1), to fit (en) (2) catalan: convenir (ca)

espanhòl: convenir (es) francés: convenir (fr) italian: convenire (it)