crestar
Aparença
Occitan
Etimologia
- (verb. 1) Del latin castrāre, amb metatèsi ulteriora.
- (verb. 2) De cresta.
Prononciacion
- lengadocian, gascon /kɾes'ta/
- provençau /kʀes'ta/
- escotar « crestar »
Sillabas
cres | tar (2)
Vèrb 1
crestar
- Levar una part dels organs genitals (testiculs o ovaris) per anequelir la possibilitat de procrear, e/o apasimar lo comportament.
- aquel grand dieu Jupitèr que fa fumar las montanhas a grandis còps de fólzers se fèc crestaire per crestar son paire, li au copèc d'estrós en estrós, benlèu per mor que tròp bas li penjava, e getèc los dos senhals dins la mar, d'ont nasquèc la maire cantonièra d'aquel dieu coiremacat. (Pèire Godolin, dins lo Ramelet mondin)
- (figurat) Tirar la virilitat d'una persona e la far venir somesa.
Sinonims
Derivats
|
Vèrb 2
crestar
- Desgarnir de sa cresta un gal.
- (per analogia) Entamenar per la partida mai enauçada.
- Crestar una muralha amb lo canon.
- (Tecnica) Suprimir la partida superioda de l’amplitud d’un senhal (electric, numeric, sonor, etc.).
Sinonims
Derivats
Locucions derivadas
|