desunir

Occitan

Etimologia

De unir amb lo prefix privatiu «des-».

Prononciacion

[dezyˈni], /dezyˈni/

Vèrb

desunir

1. Desseparar çò qu'èra unit.
2. Rompre la regularitat d'un movement.

Derivats

• desunion

Sinonims

• desseparar
• separar
• desacordar

Traduccions

alemand: trennen (de) anglés: separate (en) basc: catalan: desunir (ca)

espanhòl: desunir (es) francés: désunir (fr) italian: disunire (it) portugués: desunir (pt)

Catalan

Etimologia

De unir amb lo prefix privatiu «des-».

Prononciacion

Oriental [ðəzuˈni], /ðəzuˈni/

Occidental: nord-occidental [ðezuˈni], /ðezuˈni/, valencian [ðezuˈniɾ], /ðezuˈniɾ/

Vèrb

desunir

1. desunir ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

De unir amb lo prefix privatiu «des-».

Prononciacion

[d̪esuˈniɾ], /d̪esuˈniɾ/

Vèrb

desunir

1. desunir ^(oc)

Portugués

Etimologia

De unir amb lo prefix privatiu «des-».

Prononciacion

Portugal [dɨzuˈniɾ], /dɨzuˈniɾ/

Brasil [dezũˈniɾ], /dezũˈniɾ/, [dezuˈni], /dezuˈni/

Vèrb

desunir

1. desunir ^(oc)