dobertura
Occitan
Etimologia
Del latin apertura
Prononciacion
/duβeɾˈtyɾo̞/
Sillabas
do|ber|tu|ra
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| dobertura | doberturas |
| [duβeɾˈtyɾo̞] | [duβeɾˈtyɾo̞s] |
dobertura femenin
- Accion de dobrir.
- Estat d’una causa qu'es dobèrta, espaci vuèg dins çò que, senon, es continú.
- (particular) (arquitectura) Pòrta, o fenèstra, ou arcada d’un edifici.
- (per extencion) Grandor del vuèg atal realizat.
- (geometria) Escartament mai o mens grand de doas linhas drechas que, s'encontrant en un punt, forman un angle.
- La dobertura d’un angle.
- (analogia) La dobertura d’un compàs.
- La dobertura d’un angle.
- (sociologia) Actitud d'una societat que sap aculhir plenament los immigrants.