ducat

Occitan

Etimologia

(nom 1) Del latin ducatus « comandament, foncion del cap »

(nom 2) De l'italian ducato

Prononciacion

lengadocian, gascon /dyˈkat/, /dyˈkat/

provençau /dyˈka/, /dyˈka/

Sillabas

du|cat

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
ducat	ducats
[dyˈkat]	[dyˈkats]

ducat masculin

Mapa del ducat de Gasconha (1150)

1. Senhoriá, principat que lo títol de duc o de duquessa i es ligat.

Derivats

• archiducat
• grand ducat

Parents

• duc
• ducal / ducau
• dogat

Traduccions

alemand: Herzogtum (de) anglés: duchy (en), dukedom (en) basc: catalan: ducado (ca), ducat (ca)

espanhòl: ducado (es) francés: duché (fr) italian: ducato (it) portugués: ducado (pt)

Nom comun 2

ducat masculin

Un ducat de Venècia (1400)

1. (Numismatica) Anciana pèça de moneda d’aur o d’argent, batuda per un ducat, que la valor variava segon lo país.

Traduccions

alemand: Dukat (de), Dukaten (de) anglés: ducat (en) basc: catalan: ducat (ca)

espanhòl: ducado (es) francés: ducat (fr) italian: ducato (it) portugués: ducado (pt)

Anglés

Etimologia

De l'italian ducato « comandament, foncion del cap »

Prononciacion

/ˈdʌkət/, /ˈdʌkət/

Sillabas

du|cat

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
ducat	ducats
[ˈdʌkət]	[ˈdʌkəts]

ducat

1. (numismatica) ducat ^(oc)

Catalan

Etimologia

(nom 1) Del latin ducatus « comandament, foncion del cap »

(nom 2) De l'italian ducato

Prononciacion

/duˈkat/, /duˈkat/

Sillabas

du|cat

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
ducat	ducats
[duˈkat]	[duˈkats]

ducat masculin

1. ducat ^(ca)

Nom comun 2

ducat masculin ducat masculin

1. ducat ^(ca)

Francés

Etimologia

De l'italian ducato « comandament, foncion del cap »

Prononciacion

/dyka/, /dyka/

Sillabas

du|cat

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
ducat	ducats
[dyka]

ducat

1. (numismatica) ducat ^(oc)