empilament

Occitan

Etimologia

De empilar amb lo sufix «-ment».

Prononciacion

/empilaˈment/, /empilaˈment/

Sillabas

em|pi|la|ment

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
empilament	empilaments
[empilaˈment]	[empilaˈments]

empilament (lengadocian) , masculin

Un empilament de doèlas

1. Accion d’empilar o de s’empilar.
2. Efècte de la quita accion.

Variantas dialectalas

• apielada (gascon)
• empielament (provençau)

Parents

• empila
• empilable
• empilada
• empilar
• empilatge

Traduccions

alemand: Stapel (de), Brennstoffzellenstapel (de), Stapelung (de) anglés: piling (en), stacking (en) basc: catalan: empilament (ca)

espanhòl: amontonamiento (es), apilamiento (es) francés: empilement (fr) italian: accatastamento (it), ammucchiamento (it) portugués: empilhamento (pt)

Catalan

Etimologia

De empilar amb lo sufix «-ment».

Prononciacion

/əmpiləˈmen/, /əmpiləˈmen/

Sillabas

em|pi|la|ment

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
empilament	empilaments

empilament masculin

1. empilament ^(oc)