fractura

Occitan

Etimologia

Del latin fractūra.

Prononciacion

[fɾatˈtyɾo], /fɾatˈtyɾo/

França (Bearn) : escotar « fractura »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
fractura	fracturas
[fɾatˈtyɾo]	[fɾatˈtyɾos]

fractura femenin

1. Ruptura de quicòm, en particular d'un òs.

Variantas dialectalas

• frachura

Traduccions

alemand: Bruch (de) masculin anglés: fracture (en) catalan: fractura (ca) femenin

espanhòl: fractura (es) femenin francés: fracture (fr) femenin naut sorab: złamk (hsb) masculin, zlemk (hsb) masculin