Vejatz lo contengut

gentil

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

(Adj e Nom 1) Del latin gentilis « de la familha, de (la) raça » de gens (« raça, tribú, nacion, familha »).

(Nom 2) Del latin ecclesiastic gentiles (« los barbars, los pagans »)

Prononciacion

/d͡ʒen'til/, /d͡ʒen'til/

Sillabas

gen|til

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	gentil	gentils
Masculin	[d͡ʒen'til]	[d͡ʒen'tils]
Femenin	gentila	gentilas
Femenin	[d͡ʒen'tilo̞]	[d͡ʒen'tilo̞s]

gentil

Agradiu, brave. Que ten un cèrt gaubi, un cèrt agradatge delicat.
- Quitament se ten de mancas, l'òme nos agrada, que sèm gentils.
- Una gentilla pensada.
Suau, traquille
- Los enfants foguèron gentils uèi.
Nòble.
- Un gentil companh.

Sinonims

Antonims

Traduccions

agradiu, brave

alemand: nett ^(de), freundlich ^(de), süß ^(de), gut ^(de),schön ^(de), lieb ^(de), brav ^(de)
anglés: nice ^(en), kind ^(en), sweet ^(en), good ^(en), , gentle ^(en)
basc:
catalan: gentil ^(ca), amable ^(ca), cortès ^(ca), bonic ^(ca), graciós ^(ca)

espanhòl: amable ^(es), agradable ^(es), bueno ^(es), dulce ^(es), buen ^(es), gentil ^(es)
francés: gentil ^(fr)
italian: gentile ^(it), carino ^(it), dolce ^(it), bello ^(it), buono ^(it)
portugués: bom ^(pt), gentil ^(pt), querido ^(pt), amável ^(pt)

suau

Nom comun 1

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
gentil	gentils
[d͡ʒen'til]	[d͡ʒen'tils]

gentil masculin (femenizacion: gentilla)

(art) Personatge d’una òbra de ficcion qu'incara lo ben, per oposicion al marrit que fa lo mal.

Nom comun 2

gentil masculin (subretot utilizat al plural: gentils)

(religion) Non-josieu, se dit dins lo Novèl Testament dels primièrs crestians non-josieus e de l’ensemble dels pagans.

Recuperada de « https://oc.wiktionary.org/w/index.php?title=gentil&oldid=394832 »