glaçon

Occitan

Etimologia

De glaç amb lo sufix «-on»

Prononciacion

/glaˈsu/, /glaˈsu/

Sillabas

gla|çon

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
glaçon	glaçons
[glaˈsu]	[glaˈsus]

glaçon masculin

De glaçons alimentaris

De glaçons en estalactita

1. Tròç de glaç.
2. (Alimentari) Cube pichon de glaça qu'òm trempa dins una bevenda que se mantenga fresca al destorrar.
3. Colomna de glaç creada per l’escorriment d’aiga que torra.
4. (Sens figurat) Se ditz d’una persona que lo contacte es d’una granda frejor.

Parents

colomna de glaç

• candèla
• tarròc de glaç
• glaceiron

Parents

• glaç
• glaça
• glaçada
• glaçairon
• glaçaire / glaçant
• glaçar
• glaçatge
• glaciacion
• glacial / glaciau
  • glacialament
• glacièr
• glacièra
• glacina
  • glacinar
  • glacinat

Traduccions

alemand: Eiswürfel (de) anglés: icicle (en) basc: catalan: glaçó (ca)

espanhòl: carámbano (es) francés: glaçon (fr) italian: ghiacciolo (it) portugués: pingente de gelo (pt)

Francés

Etimologia

De glaçe amb lo sufix «-on»

Prononciacion

/ɡlasɔ̃/, /ɡlasɔ̃/

Sillabas

gla|çon

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
glaçon	glaçons
[ɡlasɔ̃]

glaçon masculin

1. glaçon ^(oc)