impulsiu
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan
Catalan
Occitan 
Etimologia
- Del latin impulsivus.
Prononciacion
[impylˈsiw]
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | impulsiu | impulsius |
[impylˈsiw] | [impylˈsiws] | |
Femenin | impulsiva | impulsivas |
[impylˈsiβo̞] | [impylˈsiβo̞s] |
impulsiu
- (fisica) Que dona una impulsion.
- Fòrça impulsiva.
- (per una persona) Qu'obesís sens resistir a l’impulsion de sa passion, de son caprici, mai fòrta qu'aquela de sa volontat.
- Un caractèr impulsiu.
Parents
Derivats
Reviradas
|
Catalan 
Etimologia
- Del latin impulsivus.
Prononciacion
[impuɫˈsiw]
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | impulsiu | impulsius |
Femenin | impulsiva | impulsives |
impulsiu