indicacion

Occitan

Etimologia

Del latin indicatio.

Prononciacion

/indikaˈsju/, /indikaˈsju/, provençau /ĩⁿdikaˈsjũⁿ/, /ĩⁿdikaˈsjũⁿ/ França (Bearn) : escotar « indicacion »

Sillabas

in|di|ca|cion

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
indicacion	indicacions
[indikaˈsju]	[indikaˈsjus]

indicacion masculin

1. Accion d’indicar ; l'entresenha donada.
   • Foguèt arrestat dins la fola, sus l’indicacion d’un tal.
2. La causa qu'es indicada, çò que dona a conéisser quicòm, e que n'es una mena de signe.
   • Sa confusion es una indicacion de sa deca, una indicacion que se sentís colpable.

Derivats

• contrindicacion
• contrindicar
• indicator
• indicatiu
• indicar

Traduccions

alemand: Angabe (de) anglés: indication (en) basc: aztarna (eu) catalan: indicació (ca)

espanhòl: indicación (es) francés: indication (fr) italian: indicazione (it) portugués: indicação (pt)