meissonaire
Aparença
Occitan
Etimologia
De meisson amb lo sufix -aire.
Prononciacion
/mejsuˈnajɾe/
Nom comun
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | meissonaire | meissonaires |
[mejsuˈnajɾe] | [mejsuˈnajɾes] | |
Femenin | meissonaira | meissonairas |
[mejsuˈnajɾo] | [mejsuˈnajɾos] |
meissonaire masculin
- Persona que meissona.
Sinonims
Variantas dialectalas
- estivaire (gascon)
- estivador (gascon)
- medeire (lemosin)
- sejaire (bas lemosin)
- mestivaire (lemosin perigordin)
- mestivador (naut lemosin)
- meissonier (naut lemosin)
Traduccions
|