meuse

Veire tanben : mèuse

Un meuse en auton

Occitan

Etimologia

Dau gallés.

Prononciacion

/ˈmewze/, /ˈmewze/

Sillabas

meu | se

Nom comun

Declinason
Dialècte : vivaroaupenc
Singular	Plural
meuse	meuses
[ˈmewze]	[?]

meuse masculin (vivaroaupenc)

1. Bot. Conifèr de l'espècia Larix decidua que perd sas agulhas en ivèrn.

Variantas dialectalas

• mèlze
• mèuze (gascon)
• mèle (provençau)
• mèuse (provençau)
• melze (vivaroaupenc)
• miarze (vivaroaupenc)
• miauze (vivaroaupenc)

Traduccions

alemand: Lärche (de) femenin anglés: larch (en) catalan: làrix (ca) masculin espanhòl: alerce (es) masculin

francés: mélèze (fr) masculin italian: larice (it) masculin latin: larix (la) masculin rus: лиственница (ru) femenin