mixta

Occitan

Etimologia

Del latin mixtus, de miscĕo (« mesclar »).

Prononciacion

/ˈmisto̞/, /ˈmisto̞/

Forma d'adjectiu

mixta

1. Femenin singular de mixt / mixte

Forma de vèrb

mixta

1. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de mixtar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de mixtar

Catalan

Etimologia

Del latin mixtus, de miscĕo (« mesclar »).

Prononciacion

[?]

Forma d'adjectiu

mixta

1. Femenin singular de mixt

Espanhòl

Etimologia

Del latin mixtus, de miscĕo (« mesclar »).

Prononciacion

/ˈmiksta/, /ˈmiksta/

Forma d'adjectiu

mixta

1. Femenin singular de mixto