momia

Occitan

Etimologia

Del bas latin mummia, de l’arabi مومياء, mūmyāʾ « còrs embaumat » del persan موم, mūm « cera ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /muˈmio̞/, /muˈmio̞/

provençau /muˈmi/, /muˈmi/

escotar « momia »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
momia	nomias
[muˈmio̞]	[muˈmio̞s]

momia femenin

Una momia egipciana

1. Cadavre que, après una operacion de dessecament o embaumament, o alara segon lo biais d’èsser sebelit, es destinat a èsser conservat per sempre.
   • Las momias egipcianas se presenant jos la forma de còrses entornejats de vetas e plaçats dins un sarcofag.
2. (per analogia) Còrs que, naturalament, se desseca sens putrefaccion.
3. (figurat, per analogia) Persona agotada, seca e de color fosca.

Derivats

• momificar
• momificator
• momificacion

Traduccions

alemand: Mumie (de) anglés: mummy (en) basc: catalan: mòmia (ca)

espanhòl: momia (es) francés: momie (fr) italian: mummia (it) portugués: múmia (pt)

Espanhòl

Etimologia

Del bas latin mummia, de l’arabi مومياء, mūmyāʾ « còrs embaumat » del persan موم, mūm « cera ».

Prononciacion

/ˈmomja/, /ˈmomja/

Colómbia (Bogotà) : escotar « momia »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
momia	nomias

momia femenin

1. momia ^(es)