occiput

Occitan

Etimologia

Del latin occiput.

Prononciacion

lengadocian /ut͡siˈpyt/, /ut͡siˈpyt/

provençau, gascon /uksiˈpyt/, /uksiˈpyt/

Nom comun

occiput masculin

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
occiput	occiputs
[ut͡siˈpyt]	[ut͡siˈpyts]

L’occiput en verd.

1. (anatomia) Òs posterior e inferior del cap, del crani.

Sinonims

• òs occpital / òs occpitau
• occipital / occipitau

popular

• copet
• tuquet (gascon)
• tusset (gascon)

Derivats

• occipital / occipitau

Traduccions

alemand: Hinterkopf (de) anglés: occiput (en) basc: catalan: occípit (ca)

espanhòl: occipucio (es) francés: occiput (fr) italian: occipite (it) portugués: occipício (pt), occipúcio (pt), occipital (pt), occiput (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin occiput.

Prononciacion

general /ˈɒksɪpʌt/, /ˈɒksɪpʌt/

EUA /ˈɑksəˌpʌt/, /ˈɑksəˌpʌt/, /ˈɑksəpət/, /ˈɑksəpət/

Nom comun

occiput masculin

Declinason
Singular	Plural
occiput	occiputs

1. occiput ^(oc)

Francés

Etimologia

Del latin occiput.

Prononciacion

/ɔksipyt/, /ɔksipyt/

Nom comun

occiput masculin

Declinason
Singular	Plural
occiput	occiputs
[ɔksipyt]

1. occiput ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin occiput.

Prononciacion

[?]

Nom comun

occiput masculin

Declinason
Singular	Plural
occiput	occiputs

1. occiput ^(oc)