Occitan

Del latin oraculum « paraula d’un dieu », de orare «parlar».

lengadocian, gascon /uˈɾakle/

provençau /uˈʀakle/

o|ra|cle

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
oracle	oracles
[uˈɾakle]	[uˈɾakles]

oracle masculin o femenin

(Antiquitat) Segon la cresença dels Ancians, responsa d’una divinitat qu'òm s'èra consultat dins un luòc sacrat, e qu'un interprèta inspirat deviá desvelar le sens, sens capitar sempre a far lum.
(Antiquitat, per metonimia) Sanctuari dins lo qual òm interrogava la divinitat, segon de formulas ritualas.
(Religion) La paraula de Dieu, tal coma s’exprimís per la boca dels profètas.
(Per extension, Antiquitat) La quita divinitat, la persona que parlava en son nom.
(Par extension) La quita persona que pòrta paraula de la divinitat