orinhal

Un orinhal

Occitan

Etimologia

Del francés orignal sortit del basc orein « cèrvi » que fa al plural oreinak. Alterat en orignac dins los tèxtes de Champlain.

Prononciacion

[uɾiˈɲal], /uɾiˈɲal/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
orinhal	orinhals
[uɾiˈɲal]	[uɾiˈɲals]

orinhal masculin

1. Zool. (Alces alces) Grand mamifèr romiaire de la família dels cervids (Alces sp).

Variantas dialectalas

• orinhau

Reviradas

abenaqui de l'oèst: moz (abe) dogrib: dedı̀ı (dgr) anglés: moose (en) francés: orignal (fr) masculin, élan (fr) masculin

menomini: mōs (mez) animat oneida: skaˀnyúhsaˀ (one) unami: pàkakwënèt (unm)

Referéncias

• Dicconari occitan en linha Lo Congrès