ostentós

Occitan

Etimologia

Del latin ostentus.

Prononciacion

[ustenˈtus], /ustenˈtus/

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	ostentós	ostentoses
	[ustenˈtus]	[ustenˈtuzes]
Femenin	ostentosa	ostentosas
	[ustenˈtuzo̞]	[ustenˈtuzo̞s]

ostentós

1. Qu'es caracterizat per l’ostentacion
2. Qu'es mostrat avec insisténcia e sens discrecion.

Traduccions

alemand: ostentativ (de) anglés: ostentatious (en) basc: catalan: ostentós (ca)

espanhòl: ostentoso (es) francés: ostentatoire (fr) italian: ostentata (it) portugués: ostensivo (pt), ostentoso (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin ostentus.

Prononciacion

[?]

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	ostentós	ostentosos
Femenin	ostentosa	ostentoses

ostentós

1. ostentós ^(oc)