panica

Occitan

Etimologia

De l'adjectiu panic, de grèc ancian Πανικός, Panikós (« de Pan »), lo dieu Pan passant per espaurir.

Prononciacion

/pa'ni.kɔ/, /pa'ni.kɔ/

pa | ni | ca (3)

Forma d'adjectiu

panica femenin

1. Masculin singular de panic

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
panica	panicas
[pa'ni.kɔ]	[pa'ni.kɔs]

panica femenin

1. Terror subta, sovent deseimada.
2. Movement de fola deseimat o desòrdre.

Traduccions

alemand: Panik (de) anglés: panic (en) arabi: هلع (ar) catalan: pànic (ca) chinés: 恐慌 (zh) espanhòl: pánico (es) francés: panique (fr)

grèc: πανικός (el) italian: panico (it) neerlandés: paniek (nl) portugués: pânico (pt) polonés: panika (pl) romanés: panică (ro) rus: паниковать (ru)