pedagòg
Aparença
Occitan
Etimologia
Del latin paedagogus « esclau qu'acompanha los enfants, preceptor », de grèc ancian παιδαγωγός, paidagôgós, de παῖς| (enfant) e ἄγω (menar).
Prononciacion
gascon, lengadocian /peðaˈɣɔk/ , provençau /pedaˈgɔ/
- França (Bearn) : escotar « pedagòg »
Sillabas
pe|da|gòg
Nom comun
pedagòg masculin, (equivalent femenin: pedagòga)
- Aquel qu'ensenha als enfants e pren cura de lor educacion.
- (per extension) Aquel qu'a las qualitats d’un bon ensenhaire.
- Èsser un bon pedagòg.
- (per extension) Aquel que, sens n'aver la qualitat, censura las accions e los discors dels autres.
- Fa lo pedagòg.
- Especialista de las teorias de pedagogia.