plàser

Occitan

Etimologia

Del latin plăcēre « plaire, èsser agradable, satisfar ».

Prononciacion

/ˈplaze/, /ˈplaze/

Vèrb

plàser

1. Agradar ; èsser agradable.
2. (impersonal) Voler.
   • Farai çò que vos plairetz.
3. (impersonal) Tèrme de cortesiá.
   • Se vos plai.
   • Plaga a Dieu

se plàser

1. Prene plaser a quicòm.
   • Caminar me me plasi.
2. Amar.
   • Se plàser l’un à l’autre.

Variantas dialectalas

• plaire

Sinonims

• agradar

Parents

• complàser
• complaisent
• desplàqer
• desplasent
• plasentament
• plasent
• plaser

Traduccions

alemand: gefallen (de) anglés: please (en), appeal to (en) basc: mesedez (eu) catalan: agradar (ca), plaure (ca)

espanhòl: gustar (es), complacer (es), agradar (es) francés: plaire (fr) italian: piacere (it) portugués: agradar (pt), aprazer (pt)