plastron

Occitan

Etimologia

De l'italian piastrone, augmentiu de piastra («placa»)

Prononciacion

/plasˈtɾu/, /plasˈtɾu/, porovençau /plasˈtʀũⁿ/, /plasˈtʀũⁿ/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
plastron	plastrons
[plasˈtɾu]	[plasˈtɾus]

1. (armaduras) Pèca de la coirassa qu'apara lo pitre.
2. (analogia) Pèça d'unes vestits que cobrís lo pitre.
3. (escrima) Pèça de coire, emborrada que cobrís lo pitre utilizat per la leiçons.
4. (analogia) Equipament especific de proteccion dins unes mestièrs o espòrts per aparar la meteissa region de còrs uman.
5. (analogia) (analogia) Partida ventrala, esternala d'unes vertebrats especialement d'una tartuga
6. (medicina) zòna d'induracion a l'entorn d'un airal inflamatòri

Derivats

• pastronar

Sinonims

• pectoral, pectorau
• peitral, pitral

Traduccions

alemand: Brustplatte (de) anglés: plastron (en) basc: bularra (eu) catalan: pectoral (ca)

espanhòl: pechera (es), pectoral (es) francés: plastron (fr) italian: piastrone (it) portugués: peitoral (pt), plastrão (pt)

Anglés

Etimologia

De l'francés piastrone, de l'italian piastrone, augmentiu de piastra («placa»)

Prononciacion

/ˈplæstɹən/, /ˈplæstɹən/

Nom comun

1. plastron ^(oc).

Francés

Etimologia

De l'italian piastrone, augmentiu de piastra («placa»)

Prononciacion

/plastʁɔ̃/, /plastʁɔ̃/

Nom comun

1. plastron ^(oc).