pondre

Occitan

Etimologia

Del latin ponere.

Prononciacion

/ˈpundɾe/, /ˈpundɾe/

França (Bearn) - Gascon : escotar « pondre » Lengadocian : escotar « pondre »

Vèrb

pondre (lengadocian) (vivaroaupenc) (auvernhat)

1. Far l'uòu.

Variantas dialectalas

• poner (lemosin)
• póner (gascon)

Traduccions

alemand: Ein Ei legen (de) anglés: to lay (en) an egg catalan: pondre (ca) finlandés: munia (scn)

francés: pondre (fr) italian: deporre (it) neerlandés: een ei leggen (nl) romanés: oua (ro)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	pondre
Gerondiu	pondent
Participi passat
	singular			plural
masculin	pondut			ponduts
femenin	ponduda			pondudas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	pondi	pondes	pond	pondèm	pondètz	pondon
Imperfach	pondiái	pondiás	pondiá	pondiam	pondiatz	pondián
Preterit	pondèri	pondères	pondèt	pondèrem	pondèretz	pondèron
Futur	pondrai	pondràs	pondrà	pondrem	pondretz	pondràn
Condicional	pondriái	pondriás	pondriá	pondriam	pondriatz	pondrián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	ponda	pondas	ponda	pondam	pondatz	pondan
Imperfach	pondèsse	pondèsses	pondèsse	pondèssem	pondèssetz	pondèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	pond !	—	pondam !	pondètz !	—
Negatiu	—	pondas pas !	—	pondam pas !	pondatz pas !	—