pretericion

Occitan

Etimologia

Del latin praeteritio, de praeterire, « passar enlà »

Prononciacion

lengadocian, gascon /pɾeteɾiˈsju/, /pɾeteɾiˈsju/

provençau /pʀeteʀiˈsjũⁿ/, /pʀeteʀiˈsjũⁿ/

Sillabas

pre|te|ri|cion

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
pretericion	pretericions
[pɾeteɾiˈsju]	[pɾeteɾiˈsjus]

pretericion femenin

1. (Retoric) Fach de parlar de quicòm alara qu'òm aviá amonciat lo far pas.
2. (Drech) Omission que fa un testador, dins son testament, d’un eretièr autre reservatari.
   1. Omission analòga dins un contracte.

Traduccions

alemand: Präterition (de) anglés: preterition (en), apophasis (en) basc: catalan: preterició (ca)

espanhòl: preterición (es) francés: prétérition (fr) italian: preterizione (it) portugués: preterição (pt)