prodigar

Occitan

Etimologia

Del latin prodigere.

Prononciacion

/pɾuðiˈɣa/, /pɾuðiˈɣa/, provençau /pʀudiˈga/, /pʀudiˈga/

Sillabas

pro|di|gar

Vèrb

prodigar

1. Donar, despensar sens comptar.
2. Dispensar largament.

Derivats

• prodigalitat
• prodigament

Parents

• prodig

Sinonims

• degalhar

Traduccions

alemand: vergeuden (de), verschwenden (de) anglés: lavish (en), squander (en) basc: catalan: prodigar (ca)

espanhòl: prodigar (es) francés: prodiguer (fr) italian: prodigare (it) portugués: prodigar (pt), prodigalizar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin prodigere.

Prononciacion

Oriental: central /pɾuðiˈɣa/, /pɾuðiˈɣa/, balear /pɾoðiˈʝa/, /pɾoðiˈʝa/, /pɾuðiˈɣa/, /pɾuðiˈɣa/

Occidental: nord-occidental /pɾoðiˈɣa/, /pɾoðiˈɣa/, valencian /pɾoðiˈɣaɾ/, /pɾoðiˈɣaɾ/

Sillabas

pro|di|gar

Vèrb

prodigar

1. prodigar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin prodigere.

Prononciacion

/pɾoð̞iˈɣ̞aɾ/, /pɾoð̞iˈɣ̞aɾ/

Sillabas

pro|di|gar

Vèrb

prodigar

1. prodigar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin prodigere.

Prononciacion

Portugal /pɾudiˈgaɾ/, /pɾudiˈgaɾ/; brasil /pɾodʒiˈga(ɾ)/, /pɾodʒiˈga(ɾ)/

Sillabas

pro|di|gar

Vèrb

prodigar

1. prodigar ^(oc)