reflux

Occitan

Etimologia

Del latin refluxus part. de refluĕre, «refluir»

Prononciacion

lengadocian, gascon /reˈflyt͡s/, /reˈflyt͡s/

provençau /ʀeˈflyt͡s/, /ʀeˈflyt͡s/

Sillabas

re|flux

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
reflux	refluses
[reˈflyt͡s]	[reˈflyzes]

reflux masculin

1. Movement de l'aiga cap a la marèa bassa.
2. (sens figurat) Vicissitud, cambiament alternatiu de las causas umanas.
3. (medecina) Passatge d’un liquid per un conducte natural dins lo sens contrari al fisiologic.
   • Reflux epatojugular
4. (quimia) Biais de solubilizacion amb una febla quantitat de liquid que, per condensacion, dissòlv de substàncias a son contacte.

Variantas dialectalas

• reflús

Antonims

• flux

Parents

• refluir
• refluent

Parents

marèa

• baissa

Traduccions

alemand: Ebbe (en), Rückfluss (en) anglés: ebb (en) (liquid), ebb tide (en), reflux (en) basc: fluxua (eu) catalan: reflux (ca)

espanhòl: retroceso (es) (liquid), flujo (es) (marèa) francés: reflux (fr) italian: riflusso (it) portugués: refluxo (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin refluxus part. de refluĕre, «refluir»

Prononciacion

/ˈɹiːflʌks/, /ˈɹiːflʌks/

Sillabas

re|flux

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
reflux	refluxes

reflux

1. reflux ^(oc)

Catalan

Etimologia

Del latin refluxus part. de refluĕre, «refluir»

Prononciacion

Central, Balearic /rəˈfluks/, /rəˈfluks/

Valencian /reˈfluks/, /reˈfluks/

Sillabas

re|flux

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
reflux	refluxos

reflux masculin

1. reflux ^(oc)

Francés

Etimologia

Del latin refluxus part. de refluĕre, «refluir»

Prononciacion

/ʁəfly/, /ʁəfly/

Sillabas

re|flux

Nom comun

reflux masculin, invariable

1. reflux ^(oc)