reforma
Occitan
Etimologia
Deverbal de reformar.
Prononciacion
/re'furmo̞/
Sillabas
re|for|ma
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| reforma | reformas |
| [re'furmo̞] | [re'furmo̞s] |
reforma
- Retabliment dins l’òrdre, dins l’ancianna forma, o dins una forma melhora.
- (politica) Modificacion.
- (religion) Cambiament que los protestants del sègle XVI introduguèron dins la doctrina e dins la disciplina de la Glèisa; lo còrs de doctrina adoptat pels protestants e tanben de l’ensemble de las Glèisas protestantas.
- (religion) Restabliment de l’anciana disciplina dins un òrdre religiós.
- (militar) Licenciament, mesa fòra del servici.
- Comjat donat a un soldat reconegut impròpre pel servici.
- (elevatge) Estat d'un animal qu'es pas o pas pus en estat de servir.
Variantas dialectalas
Traduccions
Forma de vèrb
Reforma
Catalan
Etimologia
Deverbal de reformar.
Prononciacion
- Oriental /rəˈformə/
- occidental /reˈfoɾma/
Sillabas
re|for|ma
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| reforma | reformes |
reforma
Forma de vèrb
Reforma
Espanhòl
Etimologia
Deverbal de reformar.
Prononciacion
Colómbia (Cartagena) : escotar « reforma »
Prononciacion
/reˈfoɾma/
Sillabas
re|for|ma
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| reforma | reformas |
reforma
Forma de vèrb
Reforma
Francés
Prononciacion
/ʁəfɔʁma/
Forma de vèrb
reforma
- Tresena persona del singular del passat simple de reformer
Portugués
Etimologia
Deverbal de reformar.
Prononciacion
escotar « reforma »
Prononciacion
- Brasil /ʁeˈfɔʁmɐ/
- Portugal /ʁɨˈfɔɾmɐ/
Sillabas
re|for|ma
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| reforma | reformas |
reforma
Forma de vèrb
Reforma
Romanés
Etimologia
Adaptacion del francés réformer.
Prononciacion
/refor'ma/
Sillabas
re | for | ma (3)