reforma
Occitan 
Etimologia
Deverbal de reformar.
Prononciacion
[re'furmo̞]
Sillabas
re|for|ma
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| reforma | reformas |
| [re'furmo̞] | [re'furmo̞s] |
reforma
- Retabliment dins l’òrdre, dins l’ancianna forma, o dins una forma melhora.
- (politica) Modificacion.
- (religion) Cambiament que los protestants del sègle XVI introduguèron dins la doctrina e dins la disciplina de la Glèisa; lo còrs de doctrina adoptat pels protestants e tanben de l’ensemble de las Glèisas protestantas.
- (religion) Restabliment de l’anciana disciplina dins un òrdre religiós.
- (militar) Licenciament, mesa fòra del servici.
- Comjat donat a un soldat reconegut impròpre pel servici.
- (elevatge) Estat d'un animal qu'es pas o pas pus en estat de servir.
Variantas dialectalas
Traduccions
.svg){kind=small}
Forma de vèrb
Reforma
- Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de reformar
- Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de reformar
Catalan 
Etimologia
Deverbal de reformar.
Prononciacion
- Oriental [rəˈformə]
- occidental [reˈfoɾma]
Sillabas
re|for|ma
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| reforma | reformes |
reforma
Forma de vèrb
Reforma
- Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de reformar
- Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de reformar
Espanhòl 
Etimologia
Deverbal de reformar.
Prononciacion
Colómbia (Cartagena) : escotar « reforma »
Prononciacion
[reˈfoɾma]
Sillabas
re|for|ma
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| reforma | reformas |
reforma
Forma de vèrb
Reforma
- Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de reformar
- Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de reformar
Francés 
Prononciacion
[ʁəfɔʁma]
Forma de vèrb
reforma
- Tresena persona del singular del passat simple de reformer
Portugués 
Etimologia
Deverbal de reformar.
Prononciacion
- Brasil [ʁeˈfɔʁmɐ]
- Portugal [ʁɨˈfɔɾmɐ]
Sillabas
re|for|ma
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| reforma | reformas |
reforma
Forma de vèrb
Reforma
- Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de reformar
- Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de reformard
Romanés 
Etimologia
Adaptacion del francés réformer.
Prononciacion
[refor'ma]
Sillabas
re | for | ma (3)