reticent

Occitan

Etimologia

Del latin reticens, -entis, participi de reticeō, gardar lo silenci.

Prononciacion

lengadocian, gascon /retiˈsent/, /retiˈsent/

provençau /ʀetiˈsẽⁿ/, /ʀetiˈsẽⁿ/

Sillabas

re|ti|cent

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
	Singular	Plural
Masculin	reticent	reticents
	[retiˈsent]	[retiˈsents]
Femenin	reticenta	reticentas
	[retiˈsento̞]	[retiˈsento̞s]

reticent

1. Que fa de reticéncia.
2. Que parla amb reticéncia.

Sinonims

• esitant
• indecís
• trantalhant

Traduccions

alemand: widerwillig (de), verschweigend (de) anglés: reluctant (en), reticent (en) basc: catalan: reticent (ca)

espanhòl: reticente (es) francés: réticent (fr) italian: reticente (it) portugués: reticente (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin reticens, -entis, participi de reticeō, gardar lo silenci.

Prononciacion

/ˈɹɛtɪsənt/, /ˈɹɛtɪsənt/

Sillabas

re|ti|cent

Adjectiu

reticent

1. reticent ^(oc)

Catalan

Etimologia

Del latin reticens, -entis, participi de reticeō, gardar lo silenci.

Prononciacion

/rətiˈsen/, /rətiˈsen/

Sillabas

re|ti|cent

Adjectiu

reticent masculin o femenin, (plurals: reticents)

1. reticent ^(oc)